“หนูจ๋า ตื่นได้แล้ว”
“อื้อ...” เพราะเสียงทุ้มที่กระซิบอยู่ข้างหู หรือเพราะไรหนวดบางๆที่สัมผัสโดนใบหูเล็กก็ไม่รู้
จึงทำให้เปลือกตาสีอ่อนค่อยๆกระพริบและลืมขึ้นช้าๆ
ภาพเพดานสีเทาเป็นภาพแรกที่เข้ามาสู่ระยะสายตาของเด็กตัวเล็กและนั่นเหมือนกับเดจาวูไม่มีผิด
ภาพนี้มันคุ้นๆคุ้นมากด้วย.. พอเลื่อนสายตาลงมาอีกหน่อยก็เจอกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของคนอายุมากกว่าที่กำลังคร่อมทับเขาอยู่
และนั่นเป็นภาพคุ้นๆที่เขาไม่อยากคุ้นเลยสักนิดเช่นกัน
“พี่!!”
“จ๋า”
“ทำไมกลับมาเป็นตาแก่ลามกอีกแล้ว
ทำไมต้องจับหนูมาอีกแล้วอะ!”
“ก็หนูไม่ยอมเป็นแฟนพี่นี่ครับ
พี่เลยจะเลื่อนขั้นให้หนูแทนไง”
“เลื่อนขั้นอะไรของพี่! หนูไม่ตลกนะ”
“พี่ก็ไม่ได้ตลกครับ
หนูต้องเป็นเมียพี่เข้าใจไหมลีอูจิน”
“มะ..ไม่
ไม่เอาหนูไม่เป็นอะไรทั้งนั้น พี่ปล่อยหนูเลยนะหนูจะกลับบ้านแล้ว”
“พี่ไม่ปล่อย
และถึงหนูจะไม่เอาพี่ก็จะเอาครับ”
“ไม่ อ..อื้อ! พี่... อย่าจับ..”
คนตัวเล็กจับข้อมือแกร่งไว้ทันที เมื่อคนอายุมากกว่าเลื่อนซิปกางเกงนักเรียนของเขาออกไปตอนไหนก็ไม่รู้
แถมฝ่ามืออุ่นนั้นก็กอบกุมส่วนอ่อนไหวของเขาจนมันเริ่มแข็งสู้มืออย่างน่าอายอีกต่างหาก
“หนูจะไม่ให้พี่จับ
ทั้งๆที่มันต้องการสัมผัสจากพี่ขนาดนี้เหรอครับ หืม” สายตาคมเลื่อนไปมองความน่ารักของอีกคนที่อยู่ในฝ่ามือของตนอย่างเจ้าเล่ห์
“อ๊ะ..อย่ามองนะ! ..ฮื่อ” เด็กตัวเล็กได้แต่เม้มปากเข้าหากันเมื่อเผลอหลุดครางเพราะฝ่ามือใหญ่ที่เริ่มขยับปรนเปรอส่วนนั้น
แล้วซุกหน้าร้อนผ่าวลงกับหมอนอย่างเขินอายจากสายตาของผู้ใหญ่ลามกที่เอาแต่จับจ้องไปยังส่วนนั้นของเขาอย่างไม่วางตา
“พี่มองหน้าหนูตอนมีอารมณ์แบบนี้ไม่ไหวหรอก..มันทำให้ตรงนั้นของพี่ปวดหนึบไปหมดเลย
หนูไม่รู้เหรอครับ”
“หยุด..อ๊ะ
พูดลามกนะ!”
“โอเคครับ
พี่ไม่พูดแล้ว งั้นเรามาทำกันดีกว่าเนอะ” ฝ่ามือแกร่งเริ่มขยับชักรูดส่วนนั้นของคนตัวเล็กด้วยจังหวะเนิบนาบ
มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็เลื่อนไปปลดกระดุมชุดนักเรียนของอีกคนจนในที่สุดยอดอกสีระเรื่อก็ปรากฏสู่ระยะสายตาของเขา
น่ารังแกไปหมดเลย..
คังแดเนียลสาวมือในจังหวะที่เร็วขึ้นพร้อมทั้งใช้นิ้วมืออีกข้างบดขยี้ลงกับยอดอกสีหวานจนมันเริ่มแข็งสู้มือ
การกระทำทั้งหมดนั้นทำให้ร่างที่นอนอ่อนปวกเปียกอยู่บนเตียงหอบกระเส่าและครางออกมาจนเขาอยากจะทำให้น้องร้องจนไม่มีเสียงร้องอีกต่อไป
นักธุรกิจหนุ่มเลื่อนตัวไปซุกไซร้ซอกคอหอมๆของเด็กตัวเล็กอย่างหลงใหล
ภาพของลีอูจินที่ปรือตาหอบหายใจเพราะการกระทำของเขามันทำให้ช่วงล่างเริ่มแข็งขืนขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย
“อะ..อ๊ะ! พี่แดน..ไม่ อื้อ!”
คำว่า พี่แดน ที่หลุดออกมาจากปากของคนตัวเล็กโดยที่เจ้าตัวคงไม่รู้ตัว
ทำให้ร่างสูงยิ่งเพิ่มความเร็วที่กระทำต่อส่วนนั้นของคนตัวเล็กให้มากขึ้นด้วยอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น
“ครางชื่อพี่อีกสิอูจิน”
“ม..ไม่ อ๊ะ อื้อ!”
“นะครับ..”
เสียงออดอ้อนที่ไม่เคยได้ยินพร้อมกับสัมผัสหนักหน่วงที่ช่วงล่างทำให้ริมฝีปากสีเชอรี่ของเด็กตัวน้อยหลุดพูดตามใจอีกคนออกมาในที่สุด
“อ๊า..อะ พี่..ด..แดน”
“เด็กดี”
ริมฝีปากร้อนเคลื่อนไปจุมพิตที่ใบหูเล็กซึ่งเป็นส่วนอ่อนไหวจนลีอูจินยิ่งอารมณ์เตลิดไปกันใหญ่
คนตัวเล็กครวญครางปานจะขาดใจกับความซ่านเสียว
และไม่นานความต้องการทั้งหมดก็ถูกปลดปล่อยออกมาจนเต็มฝ่ามือใหญ่
“อ๊า!”
คังแดเนียลมองความน่ารักของเด็กตัวน้อยใต้ร่างที่หลับตาแน่นและหอบหายใจจนแผ่นอกบางกระเพื่อมไปกับจังหวะหายใจนั้นอย่างหลงใหล
ร่างสูงผละออกจากคนตัวเล็กเพื่อถอดชุดสูทราคาแพงบนร่างกายทิ้งอย่างไม่ใยดี แล้วกลับไปคร่อมทับร่างเล็กอีกครั้งโดยไม่ปล่อยให้เวลาเดินไปข้างหน้าได้นานกว่านี้
“เป็นเมียพี่นะครับอูจิน” แดเนียลเอ่ยเสียงนุ่มพร้อมกับก้มลงไปจูบหน้าท้องแบนราบของเด็กตัวเล็ก
ก่อนจะค่อยๆเลื่อนขึ้นไปจุมพิตลงบนแก้มนุ่มของคนน่ารักที่ตอนนี้เอาแต่หลับตาแน่นไม่ยอมมองหน้ากันอย่างเขินอาย
เด็กคนนี้ทั้งน่ารัก และน่ารังแกไปพร้อมกัน
“เป็นของพี่..ทั้งตาคู่นี้ จมูกรั้นๆ แก้มแดงๆ
ริมฝีปากหวานๆ หรือทุกส่วนบนร่างกายของหนู
รวมถึงหัวใจที่มันกำลังเต้นรัวอยู่ตอนนี้ด้วย..ทั้งหมดนั้นหนูให้พี่ได้ไหมครับ”
“..” อูจินค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นและมองสบกับดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่ตอนนี้มีเงาของเขาสะท้อนอยู่ในนั้นอย่างเขินอาย
ตาแก่ลามกควรทำตัวลามกให้สุดทางสิ
เขาจะได้โกรธอีกคนได้ ไม่ใช่มาพูดกันด้วยเสียงทุ้มๆและประโยคชวนใจเต้นแบบตอนนี้
“เป็นของพี่นะครับอูจิน”
และคนตัวเล็กก็เลือกที่จะตอบรับอีกคนด้วยจูบหวานๆแทนการเอ่ยประโยคตอบรับที่น่าอายออกไป
ซึ่งการกระทำนั้นค่อนข้างทำให้คนอายุมากกว่าแปลกใจไม่น้อยจนชะงักค้างไปหลายวินาทีเลย
แต่ไม่นานคังแดเนียลคนเดิมก็กลับมา และมอบสัมผัสของรสจูบที่วาบหวามให้จนคนตัวเล็กตัวอ่อนปวกเปียกในอ้อมแขนของอีกคน
ลีอูจินรู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจตายเพราะลิ้นร้อนของพี่แดเนียลที่เอาแต่กระหวัดรัดรึงอยู่กับลิ้นของเขาจนทำให้เกือบลืมวิธีหายใจ
ชุดนักเรียนและชั้นในที่เกะกะถูกร่างสูงถอดและเขวี้ยงลงบนพื้นอย่างไม่สนใจใยดี
วินาทีนี้คังแดเนียลสนใจอะไรอย่างอื่นนอกจากเด็กตัวเล็กที่นอนปรือตามองมาที่เขาอย่างเชิญชวนไม่ได้อีกแล้ว
“ถ้าไม่อยากเขินไอ้ฮยอนบินลูกน้องของพี่ที่ทำงานอยู่หน้าห้อง
ก็อย่าครางเสียงดังล่ะ”
ทันทีที่ประโยคทะลึ่งถูกเอ่ยจบ
คนตัวเล็กก็ยื่นกำปั้นไปทุบไหล่ของคนขี้แกล้งทันทีอย่างเขินอาย แต่คังแดเนียลก็จับมันไว้ได้ทันและจุ๊บลงบนนิ้วมือของเด็กตัวน้อยอย่างนุ่มนวลจนคนถูกกระทำเขินยิ่งกว่าเดิม
นักธุรกิจหนุ่มคลึงนิ้วมือลงกับช่องทางอุ่นร้อนของคนตัวเล็กที่เขาเคยเข้าไปแล้วครั้งหนึ่งและจดจำความคับแน่นกับการตอดรัดที่ทำให้เขาเกือบเสร็จทั้งที่ยังไม่ได้เริ่มขยับได้ดี
นิ้วเรียวค่อยๆดันเข้าไปอย่างไม่เร่งรีบ
อูจินจะตายอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าเราสองคนจะเคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อน
แต่การที่พี่แดเนียลมองมาที่เขาด้วยสายตาแบบนั้น พร้อมกับการสอดใส่นิ้วเข้ามาช้าๆเพื่อเริ่มกิจกรรมลามกมันก็ทำให้เขาเขินจนหน้าจะระเบิดอยู่ดี
“อ๊ะ!”
“เจ็บเหรอครับ”
“อ..อื้อ”
“ชู่ว์..ไม่เป็นไรเด็กดี เดี๋ยวก็เสียวแล้ว”
แดเนียลก้มลงไปขบเม้มใบหูของเด็กตัวเล็กพร้อมกับเริ่มขยับนิ้วมือภายในช่องทางอุ่นร้อนที่ตอนนี้มันกำลังตอดรัดอย่างงรัวเร็ว
จนเขาอดคิดไม่ได้ว่าถ้าได้สอดใส่ตัวตนลงไปในนั้นมันจะมีความสุขขนาดไหน
“อ๊ะ..พี่..แดน อึก..เจ็บ” น้ำตาที่เปรอะเปื้อนขอบตาเล็กและใบหน้าที่ดูทรมานมันทำให้เขาทั้งสงสารและมีอารมณ์ไปพร้อมกัน
แต่ความสงสารอันน้อยนิดก็ไม่สามารถทำให้แดเนียลหยุดการกระทำได้
นิ้วที่สองที่ถูกสอดใส่เข้ามากับจังหวะรัวเร็วในช่องทางด้านหลัง
ทำให้อูจินได้แต่เอื้อมมือไปดึงอีกคนลงมากอด พร้อมข่วนแผ่นหลังกว้างไปอย่างไม่ยั้งแรงเพื่อระบายความเจ็บปวดจากช่องทางด้านหลัง
ที่ตอนนี้มันกำลังจะกลายเป็นความเสียวจนสะโพกอวบเริ่มขยับเข้าหาเรียวนิ้วของอีกคนอย่างลืมตัว
“ไม่เอาสิเด็กดีอย่าร่อนสะโพกใส่นิ้วพี่แบบนี้
หนูค่อยขยับสะโพกขาวๆนั่นเข้าหา ตอนที่พี่กระแทกลงไปในตัวหนูดีกว่า”
“พี่แดน..อ..อย่าพูด”
“หลังจากนั้นก็ครางชื่อพี่ออกมาให้สุดเสียงเพราะความเสียวที่พี่กระแทกลงไปจนหนูทนไม่ไหว
อาห์..อูจิน พี่ไม่ไหวแล้ว” คนตัวสูงถอนนิ้วออกจากสะโพกอวบอัดจนเด็กตัวเล็กร่างกายกระตุก
แดเนียลเลื่อนมือไปหยิบเจลหล่อลื่นในลิ้นชักออกมาบีบใส่มือและชักรูดลงบนแก่นกายขนาดใหญ่ที่ตอนนี้มันกระตุกอย่างยากที่จะควบคุม
สายตาคมเลื่อนไปมองช่องทางรักของคนตัวเล็กที่ขมิบอย่างเชิญชวนจนเขาได้แต่สูดปากอย่างถูกใจ
“อ๊า!”
เสียงครางพร้อมกับน้ำตาเม็ดเล็กที่ไหลลงมายามที่เขาดันส่วนหัวเข้าไปทำให้ร่างสูงได้แต่ก้มลงไปจูบขมับชื้นเหงื่อของอีกคนอย่างปลอบประโลม
“หนูอย่าเกร็งสิครับ”
“อ๊ะ!..ม..มันเจ็บ”
“พี่จะทำให้เสียวเอง ไม่ร้องนะครับ”
ฝ่ามือหนารั้งเอวคอดของเด็กตัวเล็กไว้พร้อมค่อยๆดันตัวตนเข้าไปในช่องทางรักจนในที่สุดมันก็เข้ามาได้จนสุดความยาว
คังแดเนียลไม่รอให้ความเจ็บเล่นงานคนตัวเล็กได้นานนัก สะโพกสอบก็เริ่มขยับเข้าออกด้วยจังหวะเนิบนาบ
พร้อมกดความใหญ่โตเข้าไปจนลึกสุด
และถอนออกมาจนเกือบหลุดออกจากกัน จนเด็กตัวเล็กต้องแอ่นเอวลอยขึ้นจากผืนเตียง
“อ๊า...พ..พี่แดน”
“หนูเริ่มเสียวแล้วใช่ไหมล่ะครับ อาห์..พี่ก็เหมือนกัน
มันเสียวจนพี่อยากจะกระแทกเข้าไปในตัวหนูแรงๆให้หนูครางจนไม่มีเสียงไปเลย”
สะโพกสอบเริ่มเสยเข้าหาช่องทางของอีกคนด้วยจังหวะที่รัวเร็วขึ้นจนเกิดเสียงความเฉอะแฉะและเสียงเนื้อที่กระทบกันอย่างลามก
“อ๊า! อ๊ะ!
พี่.อ๊ะ! ..แดน”
“อย่าปรือตามองพี่แบบนั้นสิอูจิน..มันยั่วเป็นบ้าเลยรู้ไหม”
“อ๊า..อื้อ! อ๊ะ อ๊า!”
“อาห์!..หนูของพี่ ขยับสะโพกตามพี่นะ
อืม..แบบนั้น..ดีมาก”
บทรักเล่าร้อนที่เกิดจากความเต็มใจของคนสองคนไม่ใช่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกบังคับ
ทำให้คนทั้งสองขยับร่างกายเข้าเติมเต็มกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
อูจินได้แต่ขยับสะโพกเข้าหาความแข็งขืนและลูบไล้แผ่นหลังกว้างของพี่แดเนียลอย่างเด็กลามกที่ไม่รู้จะระบายความซ่านเสียวนี้ออกมายังไง
ร่างสูงทนความยั่วยวนของเด็กตัวน้อยไม่ไหว จนต้องก้มลงไปอุ้มคนตัวเล็กเข้าเอวและพลิกตัวมานั่งโดยมีอีกคนคร่อมอยู่บนตัก
ฝ่ามือแกร่งจับมือเรียวสวยให้โอบรอบลำคอตัวเองและเสยสะโพกเข้าหาคนบนตักจนน้องขยับขึ้นลงตามจังหวะที่เขาเป็นผู้นำ
ความล้ำลึกที่ช่องทางรักกลืนกินส่วนแข็งขืนเข้าไปได้มากขึ้นจากท่วงท่านี้ทำให้สองร่างยิ่งขยับเข้าหากันอย่างเสียวกระสัน
“ซี๊ด..อูจิน!”
“อ๊ะ อ๊า! อะ...พี่แดน”
ไม่นานความต้องการของคนทั้งคู่ถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
อูจินขยุ้มผมของอีกคนและกดใบหน้าหล่อเข้ากับอกบางของตัวเองยามที่ความอุ่นร้อนถูกฉีดเข้ามาในช่องทางรักจนเขาไม่รู้จะระบายความรู้สึกนั้นออกมายังไง
มันรู้สึกดีทั้งๆที่กำลังทำเรื่องลามก จนเขาอยากจะตีตัวเองแรงๆ
สักสองที
แดเนียลเงยหน้าขึ้นสบตากับคนบนตัก เด็กตัวเล็กกำลังหอบหายใจอย่างหนักหน่วงจากบทรักที่เพิ่งจบลงของเราทั้งสองคน
ริมฝีปากสีสดบวมช้ำเพราะอีกคนชอบขบกัดมันเพื่อหาที่ระบาย กับดวงตาฉ่ำน้ำที่มองสบมาทำให้เขาเริ่มขยับสะโพกเข้าหาความนุ่มนิ่มอีกครั้งอย่างยากที่จะควบคุมอารมณ์หื่นที่กำลังประทุขึ้นมาในตอนนี้
“อื้อ..พี่แดน..อ..อย่าแกล้ง”
“พี่ไม่ได้แกล้งสักหน่อย
ก็แค่อยากกินเมียขึ้นมาอีกแล้ว ..แค่นั้นเอง”
“อ๊ะ..อย่าเรียกแบบนั้น น...นะ”
“ทำไมจะเรียกไม่ได้ ก็หนูเป็นเมียพี่นี่ครับ
อาห์... อย่ารัดแน่นสิอูจิน”
“อ๊ะ..อื้อ!”
บทเพลงรักเริ่มขึ้นอีกครั้งโดยที่ไม่มีใครรู้ว่ามันจะสิ้นสุดลงตอนไหน
ความสัมพันธ์ทางร่างกายที่ตอนนี้มีเรื่องของหัวใจเข้ามาเกี่ยวข้องก็ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆอย่างวาบหวามและเต็มไปด้วยความสุขยามที่ร่างกายของเราสองคนรวมกันเป็นหนึ่ง
ในบางความสัมพันธ์ทุกอย่างมันก็อาจจะเริ่มต้นไม่ได้สวยหรูเท่าไหร่นัก
ขึ้นอยู่กับว่าคนทั้งสองคนผู้เป็นเจ้าของความสัมพันธ์จะทำให้จุดเริ่มต้นที่ไม่ได้สวยหรู
เดินทางไปจนถึงตอนจบที่สวยงามได้หรือป่าวเท่านั้นเอง
ซึ่งตอนนี้คังแดเนียลและลีอูจินคงจะเดินทางมาจนถึงตอนจบที่สวยงามได้แล้วล่ะนะ
END
เหมือนมีคนลืมควอนฮยอนบินที่นั่งทำงานอยู่หน้าห้องอะ
ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น