“รอบเดียวนะครับพี่แดน”
ร่างสูงยกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ภรรยาตัวน้อยโดยไม่ได้เอื้อนเอ่ยอะไรออกไป
ริมฝีปากร้อนจู่โจมคนรักด้วยความต้องการที่ยากจะกักเก็บ สองมือประคองดวงหน้าหวานให้แหงนเงยขึ้น
เขาเลาะเล็มกลีบปากนุ่มและดุนดันจนคนตัวเล็กยอมเผยอปากออกให้ผู้ล่าอย่างเขาได้เข้าไปตักตวงความหวาน
ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดช่วงชิงลมหายใจจนร่างเล็กได้แต่กำเสื้อสูทของผู้เป็นสามีอย่างทรมานกับสัมผัสวาบหวามที่เกิดขึ้น
“แฮ่ก..พี่แดน พอก่อน อื้อ..”
แดเนียลไม่ปล่อยให้คนตัวเล็กผละออกห่างไปได้นาน
ก็มอบจุมพิตที่เร่าร้อนและดูดดื่มมากกว่าเดิมให้อีกครั้งจนมนุษย์ตัวน้อยได้แต่เลื่อนมือขึ้นไปขยุ้มผมอีกคนแน่นเมื่อความปรารถนาเริ่มพลุ่งพล่านในร่างกาย
ชุดทำงานที่เรียบร้อยถูกร่างสูงลิดรอนออกไปจนหมด ภาพร่างกายขาวนวลที่อยู่บนโต๊ะทำงานทำให้เลือดของผู้ล่ายิ่งไหลเวียนในร่างกายกำยำอย่างบ้าคลั่ง
ริมฝีปากร้อนกับฝ่ามือหนาลากไล้ทำหน้าที่ของตนเองไปทั่วร่างกายเล็กจนผู้เป็นภรรยาสั่นสะท้านด้วยสัมผัสที่รัญจวน
อูจินแทบทนไม่ไหวเมื่อเรียวลิ้นของสามีลากไล้วนที่ยอดอกสีสวย จนกระแสความร้อนจากบริเวณที่ถูกกระทำพุ่งปราดไปยังกึ่งกลางลำตัวจนส่วนนั้นตื่นขึ้นมาอย่างน่าอาย
“อ๊ะ..อา..พี่แดน”
“ถอดชุดให้พี่ทีสิครับเด็กดี” ร่างสูงผละออกจากร่างกายน่าฟัดและมองสบเข้าไปในดวงตาฉ่ำน้ำของผู้เป็นภรรยาอย่างวิงวอน
และคนน่ารักก็เคลื่อนตัวลงจากโต๊ะมาถอดชุดสูทราคาแพงออกไปจากร่างกายกำยำให้เขาอย่างว่าง่าย
ทันทีที่ร่างกายไร้สิ่งปกปิด คนเจ้าเล่ห์ก็นั่งลงบนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่พร้อมกับดึงรั้งภรรยาตัวน้อยที่ไม่ทันได้ตั้งตัวให้ลงมานั่งบนตักแกร่งและกักขังอีกคนไว้ในอ้อมกอดอย่างแน่นหนา
สะโพกกลมรับรู้ได้ถึงความใหญ่โตที่กำลังดุนดันจนแก้มใสแดงระเรื่อขึ้นเพราะความเขินอาย
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกสำหรับคนที่เป็นสามีภรรยากัน
แต่ไม่ว่าจะทำสักกี่ครั้งอูจินก็ยังไม่เคยชินกับเรื่องลามกนี่อยู่ดี
“เขินเหรอครับ”
“เงียบไปเลยนะครับพี่แดน..อะ..อ๊ะ”
คนขี้แกล้งขยับส่วนแข็งขืนถูไถสะโพกกลมกลึงของภรรยาตัวน้อยโดยไม่ได้ลุกล้ำเข้าไปภายใน
สัมผัสวาบหวิวนั้นทำให้ลมหายใจของร่างเล็กขาดห้วงอย่างง่ายดาย ภายในท้องน้อยวูบโหวงราวกับมีพายุใหญ่กำลังพัดหมุนอยู่ในนั้น
อูจินเลือกที่จะซุกหน้าลงกับไหล่หนาของสามีเมื่อความต้องการกำลังก่อกวนจนร่างกายเล็กสั่นระริกอยู่ในอ้อมแขนของอีกคน
“อยากให้พี่ทำอะไรครับอูจิน บอกพี่สิเด็กดี..”
“ฮือ..มะ..ไม่เอาครับ..มันน่าอายจะตายไป..”
“ไม่เห็นต้องอายเลย บอกพี่สิครับคนเก่ง อยากให้พี่ทำอะไรหืม..”
คนตัวเล็กเงยหน้าสบตากับผู้เป็นสามีอย่างเว้าวอนให้เลิกแกล้งกันแล้วเติมเต็มร่างกายเขาสักที
แต่การเว้าวอนนั้นไม่ได้ผลเมื่อคนตัวสูงยังคงขยับถูไถจนเขาแทบบ้า
และเอ่ยถามด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มจนน่าหมั่นไส้
“บอกพี่สิครับอูจิน..”
ได้ อยากให้พูดนัก เขาก็จะพูด! แวมไพรส์ลามก ฮึ่ย!
“เข้ามาในตัวผม! ด..เดี๋ยวนี้”
“หึ...ได้เลยครับเด็กดี”
“อะ..อ๊า!” ส่วนแข็งขืนถูกดันเข้ามาทันทีจนร่างเล็กไม่ทันตั้งตัว
ช่องทางรักขมิบตอดรัดสิ่งแปลกปลอมอย่างรัวแรงจนแวมไพรส์ขี้แกล้งแทบทนไม่ไหว
แต่ความอยากแกล้งภรรยามีมากกว่าทำให้เขายอมกัดฟันกลืนความต้องการเอาไว้ภายในใจ
“เข้าไปแล้ว..ให้พี่ทำอะไรต่อครับ” ทันทีที่คนขี้แกล้งเอ่ยจบก็ได้รับสายตาเขียวปั้ดมาจากผู้เป็นภรรยา
อูจินอยากจะข่วนหน้าแวมไพรส์ตรงหน้าเสียจริง เขาต้องการจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว
อีกคนยังมีอารมณ์มาเล่นเกมถามตอบแบบนี้อีกเหรอ?
“ไม่ต้องทำอะไรแล้ว ผมทำเอง!”
สะโพกกลมกลึงบดเข้าหาความใหญ่โตอย่างรัวเร็ว
ใบหน้าไม่สบอารมณ์ของคนตัวเล็กที่ขย่มลงบนตักของเขา มองแล้วให้ความรู้สึกน่าหมั่นเขี้ยวและน่ารังแกไปพร้อมกัน
เขาชอบแกล้งอีกคนก็เพราะแบบนี้ไง ตอนที่ร่างเล็กโมโหแล้วเป็นคนคุมเกมเองน่ะ
มันโคตรเร้าใจเลยล่ะ
“อ๊ะ..อะ..อื้อ!”
“แรงอีกสิเด็กดี อา..ทำโทษที่พี่แกล้งเราไงครับ”
คนตัวเล็กไม่ได้ตอบโต้อะไรกับประโยคลามกของผู้เป็นสามีที่ฟังแล้วยิ่งทำให้เลือดในกายร้อนรุ่ม
สะโพกอวบอัดขยับขึ้นลงกลืนกินความยาวของแท่งร้อน จนแวมไพรส์หนุ่มได้แต่สูดปากอย่างพึงพอใจ
“ซี๊ด...อูจิน..”
“อ๊ะ..อ๊า..พี่แดน อ๊ะ...”
ความเสียวซ่านทำให้เลือดแวมไพรส์หนุ่มไหลรุนแรงอย่างยากที่จะควบคุม
กลิ่นความหอมหวานของเลือดในกายคนตัวเล็กยิ่งโชยออกมาเมื่อจังหวะร่วมรักรุนแรงขึ้น
สัญชาติญาณนักล่าทำให้แดเนียลดึงรั้งร่างบางเข้ามาหาและฝังคมเขี้ยวลงไปชิมรสชาติความหวานของภรรยาตัวน้อยบริเวณไหล่จนคนบนตักกระตุกร่างกายเพราะความเจ็บแปลบ
แต่ไม่นานนักปลายลิ้นร้อนก็ปลอบประโลมรอยแผลนั้น
และสร้างรอยแผลใหม่พร้อมกับสัมผัสหนักหน่วงจากช่องทางด้านหลังจนร่างเล็กครวญครางแทบขาดใจ
ใบหน้าหล่อร้ายละออกจากซอกคอขาวเมื่อเขารู้สึกว่าวันนี้ช่วงชิมความหวานจากเลือดในกายของภรรยาตัวน้อยมากไปแล้ว
คนตัวเล็กตัวอ่อนปวกเปียกจนเขาต้องโอบกอดเอวคอดไว้แน่นแล้วเป็นฝ่ายสวนสะโพกเข้าหาคนบนตักเองเมื่ออีกฝ่ายดูหมดแรงไปเพราะเขาเสียแล้ว
“พี่แดน..อ๊ะ..ข..ขี้โกง อ๊า”
“ก็อูจินหอมไปทั้งตัว..อืม..พี่จะอดใจไหวได้ยังไงกันครับ”
“ฮื่อ...อ๊ะ..อ๊า อูจิน..ม..ไม่ไหว”
“อา..อีกนิดนะคนเก่ง”
สะโพกสอบขยับเข้าหาช่องทางรักสีระเรื่ออย่างรัวเร็วจนคนบนตักไหวโยกไปกับจังหวะวาบหวามที่เขาเป็นผู้ควบคุม
ความเสียวกระสันและจังหวะรักที่รุนแรงกว่าครั้งก่อนๆทำให้ร่างเล็กสั่นระริกไปทั้งร่างและเสียวจนแทบขาดใจ
“อ๊า..พี่แดน อูจิน..ส..เสียว..อ๊ะ!”
ร่างกายทั้งสองร่างร้อนรุ่มเมื่อความเสียวซ่านเดินทางมาจนเกือบถึงจุดสิ้นสุด
“..ไปพร้อมกันนะครับคนเก่ง.. อา”
“อ๊ะ! อะ..อ๊า!!”
“อืม..”
เสียงครางสอดประสานขึ้นพร้อมกัน เมื่อความต้องการของทั้งคู่ถูกปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยด
ภรรยาตัวน้อยหอบแฮ่กอยู่บนตักของผู้เป็นสามี จนแวมไพรส์หนุ่มอดที่จะเลื่อนริมฝีปากไปจุมพิตที่ขมับชื้นเหงื่ออย่างใครรักมิได้
“เหนื่อยไหมครับคนดี”
“ฮื่อ..เหนื่อยสิครับพี่แดน ถามได้..”
“แต่พี่ยังไม่เหนื่อยเลย ทำยังไงดีนะ”
รอยยิ้มร้ายกาจจุดขึ้นบนริมฝีปากของคนเป็นสามีจนอูจินได้แต่ทุบไหล่อีกคนอย่างต้องการประท้วง
“ไหนบอกว่ารอบเดียวไงครับ”
“พี่พูดตอนไหนครับ เราพูดเองเออเองทั้งนั้น”
“พี่แดน! ขี้โองอะ..อ๊ะ..อ๊า!!”
แล้วมนุษย์ตัวน้อยก็ถูกนักล่าผู้เจ้าเล่ห์จู่โจมไปอีกจนนับครั้งไม่ถ้วน
ร่างกายขาวนวลที่ตอนนี้กำลังขึ้นสีแดงระเรื่อชวนให้ผู้เป็นสามีอยากรังแกเข้าไปใหญ่
บทเพลงรักในห้องทำงานจึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง
และอีกครั้งอย่างไม่มีใครรู้ว่าท่อนสุดท้ายของบทเพลงนี้อยู่ตรงไหน
คังแดเนียลจะห้ามใจไหวได้ยังไงกัน ในเมื่อเขามีเมียน่ากินขนาดนี้น่ะ
END
